[فعل]

trauen

/ˈtʀaʊ̯ən/
فعل ناگذر
[گذشته: traute] [گذشته: traute] [گذشته کامل: getraut] [فعل کمکی: haben ]
صرف فعل

1 اعتماد کردن

  • 1.Ich traue seinen Versprechungen nicht
    1. من به وعده‌های او اعتماد نمی‌کنم.
  • 2.seinen Augen nicht trauen
    2. به چشمهایش اعتماد نکردن

2 جرات کردن (sich trauen)

  • 1.Du traust dich ja nicht.
    1. تو جرات نمی‌کنی.
  • 2.Ich traue mich nicht, nachts allein spazieren zu gehen.
    2. من جرات نمی‌کنم که شب‌ها به تنهایی به پیاده‌روی بروم.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان