[فعل]

veranlassen

/fɛɐ̯ˈʔanlasn̩/
فعل بی قاعده فعل گذرا
[گذشته: veranlasste] [گذشته: veranlasste] [گذشته کامل: veranlasst] [فعل کمکی: haben ]
صرف فعل

1 مقرر کردن دستور دادن، ترتیب دادن

  • 1.Ich habe veranlasst, dass die Türen neu gestrichen werden.
    1. من مقرر کردم که درها از نو رنگ‌آمیزی بشوند.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان