[فعل]

zusammenbrechen

/ʦuˈzamənˌbʀɛçn̩/
فعل بی قاعده فعل ناگذر
[گذشته: brach zusammen] [گذشته: brach zusammen] [گذشته کامل: zusammengebrochen] [فعل کمکی: sein ]
صرف فعل

1 زمین خوردن به زمین افتادن

  • 1.Der Läufer war so erschöpft, dass er nach dem Lauf zusammenbrach.
    1. دونده آنچنان خسته بود که بعد از مسابقه به زمین افتاد.

2 ویران شدن خراب شدن

  • 1.Wenn hier nicht bald renoviert wird, bricht uns das Gebäude über dem Kopf zusammen.
    1. اگر اینجا به زودی بازسازی نشود، ساختمان بر روی سرمان خراب می‌شود.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان