[فعل]

reconocer

/rˌekonoθˈɛɾ/
فعل بی قاعده فعل گذرا
[گذشته: reconocí] [حال: reconozco] [گذشته: reconocí] [گذشته کامل: reconocido]
صرف فعل

1 قبول کردن اعتراف کردن

  • 1.Mi padre reconoció que se había equivocado.
    1. پدرم قبول کرد که اشتباه کرده بود.
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان