[فعل]

s'égosiller

/egozije/

فعل بازتابی

[گذشته کامل: égosillé] [حالت وصفی: égosillant] [فعل کمکی: être ]

1 هوار کشیدن فریاد زدن، حنجره خود را پاره کردن

1.Je ne cesse de m'égosiller.

1. من دست از فریاد زدن برنمی‌دارم.
2.Tu vois qu'elle commence à s'égosiller.

2. می‌بینی که او شروع می‌کند به هوار کشیدن.