[فعل]

abandonner

/abɑ̃dɔne/
فعل گذرا
[گذشته کامل: abandonné] [حالت وصفی: abandonnant] [فعل کمکی: avoir ]
صرف فعل

1 ترک کردن ول کردن، رها کردن

abandonner quelque chose
چیزی را ترک کردن [ول کردن]
  • 1. abandonner son poste
    1. پست خود را ترک کردن
  • 2. Comment une mère peut abandonner ses enfants ?
    2. چگونه یک مادر می تواند بچه‌هایش را ترک کند؟
  • 3. Tu ne peux pas m'abandonner comme ça, Hélène.
    3. تو نمی توانی اینگونه مرا ترک کنی، "هلن".
abandonner quelqu'un à son sort
کسی را به سرنوشت خودش رها کردن
abandonner une activité/la natation/le cours d'anglais...
فعالیتی/شنا/کلاس زبان... را ول کردن
  • 1. Abandonner ses études
    1. تحصیلات خود را ول کردن
  • 2. Ils ont dû abandonner tous leurs biens.
    2. آنها باید همه اموالشان را رها کنند.
  • 3. J’ai décidé d’abandonner la natation.
    3. تصمیم گرفته‌ام شنا را ول کنم.

2 تسلیم شدن کوتاه آمدن (s'abandonner)

s'abandonner à quelque chose
تسلیم چیزی شدن
  • S'abandonner à la paresse
    تسلیم تنبلی شدن
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان