[فعل]

affaiblir

/afɛblˈiʁ/
فعل گذرا
[گذشته کامل: affaibli] [حالت وصفی: affaiblissant] [فعل کمکی: avoir ]
صرف فعل

1 ضعیف کردن

  • 1.Moins affaibli par l'âge que par la maladie
    1. سن آدم را کمتر ضعیف می‌کند تا بیماری

2 ضعیف شدن

  • 1.Sa vue s'affaiblit.
    1. بیناییش ضعیف شد.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان