[اسم]

l'armement

/aʁməmˈɑ̃/
قابل شمارش مذکر

1 (عمل) مسلح‌کردن

l'armement des rebelles/des soldats
مسلح‌کردن شورشیان/سربازان
  • 1. Le gouvernement soutient l'armement des soldats.
    1. دولت مسلح‌کردن سربازان را حمایت می‌کند.
  • 2. Les terroristes sont en charge de l'armement des rebelles.
    2. تروریست‌ها مسئول مسلح‌کردن شورشیان هستند.

2 تسلیحات تدارکات نظامی

armements nucléaires
تسلیحات هسته‌ای
  • 1. Les armements nucléaires sont une énergie de l'avenir qui appartient au passé.
    1. تسلیحات هسته‌ای انرژی‌ آینده اما متعلق به گذشته است.
  • 2. Les négociations sur la limitation des armements nucléaires et stratégiques auront lieu à l'ONU.
    2. مذاکراتی در حوزه محدودسازی تسلیحات هسته‌ای و استراتژیک در سازمان ملل متحد برگزار خواهد شد.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان