[فعل]

culbuter

/kylbytˈe/
فعل گذرا
[گذشته کامل: culbuté] [حالت وصفی: culbutant] [فعل کمکی: avoir ]
صرف فعل

1 به زمین انداختن به زمین زدن

  • 1.Culbuter une femme
    1. زنی را به زمین زدن

2 از پشت افتادن

  • 1.Voiture qui culbute
    1. ماشینی که به پشت افتاد
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان