[فعل]

défaire

/defɛʀ/

فعل بی قاعده فعل گذرا

[گذشته کامل: défait] [حالت وصفی: défaisant] [فعل کمکی: avoir ]

1 باز کردن

1.Je suis rentré hier, mais je n'ai pas encore défait ma valise.

1. دیروز برگشتم اما هنوز چمدانم را باز نکرده‌ام.
2.Laisses moi t'aider à le défaire grand-père.

2. بگذار کمکت کنم بازش کنی پدربزرگ.