[فعل]

déplorer

/deplɔʀe/

فعل گذرا

[گذشته کامل: déploré] [حالت وصفی: déplorant] [فعل کمکی: avoir ]

1 افسوس خوردن اظهار تاسف کردن

1.Je n'ai pas pu l'accompagner et je le déplore.

1. من نتوانستم او را همراهی کنم و افسوسش را می‌خورم.
2.La mère déplorait la mauvaise attitude de son fils.

2. مادر برای رفتار بد پسرش اظهار تاسف می‌‌‌کرد.