[فعل]

doter

/dɔtˈe/
فعل گذرا
[گذشته کامل: doté] [حالت وصفی: dotant] [فعل کمکی: avoir ]
صرف فعل

1 جهاز دادن

  • 1.Doter parfaitement sa fille
    1. به دخترش جهاز کاملی دادن

2 مواجب دادن مقرری دادن به

  • 1.Doter un hôpital
    1. به بیمارستانی مواجب دادن

3 دارا بودن برخوردار بودن

  • 1.Être doté d'une mémoire exceptionnelle.
    1. دارای حافظه فوق‌العاده‌ای بودن

4 مجهز کردن

  • 1.Doter une usine d'un matériel neuf.
    1. کارخانه‌ای را با مواد تازه مجهز کردن
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان