[فعل]

frotter

/fʀɔte/

فعل گذرا

[گذشته کامل: frotté] [حالت وصفی: frottant] [فعل کمکی: avoir ]

1 مالیدن سابیدن

1.Il a frotté le plancher jusqu'à ce qu'il soit propre.

1. او زمین را سابید تا تمیز شود.
2.Je frotte les pierres l'une contre l'autre pour obtenir une étincelle.

2. برای دستیابی به جرقه سنگ‌ها را یکی روی دیگری می‌سایم.