[فعل]

grossir

/gʀosiʀ/

فعل ناگذر

[گذشته کامل: grossi] [حالت وصفی: grossissant] [فعل کمکی: avoir ]

1 چاق شدن

1.Elle a peur de grossir.

1. او از چاق شدن می ترسد.
2.Elle prendra la salade césar pour ne pas grossir.

2. او برای چاق نشدن، سالاد سزار خواهد خورد.