[فعل]

hypothéquer

/ipɔteke/

فعل بی قاعده فعل گذرا

[گذشته کامل: hypothéqué] [حالت وصفی: hypothéquant] [فعل کمکی: avoir ]

1 رهن گذاشتن وثیقه قرار دادن، گرو گذاشتن

1.Il a hypothéqué sa maison car il a des difficultés financières.

1. او خانه‌اش را رهن گذاشته است چون مشکلات مالی دارد.
2.J'ai plus rien à hypothéquer.

2. من دیگر هیچ چیزی برای گرو گذاشتن ندارم.