[فعل]

ingurgiter

/ɛ̃gyʀʒite/

فعل گذرا

[گذشته کامل: ingurgité] [حالت وصفی: ingurgitant] [فعل کمکی: avoir ]

1 بلعیدن قورت دادن

1.Ce goinfre a tout ingurgité.

1. این (آدم) شکمو همه چیز را بلعید.
2.J'essaie de l'ingurgiter, c'est pas facile.

2. من تلاش می‌کنم این را ببلعم، این (کار) آسان نیست.