[فعل]

lâcher

/lɑʃe/

فعل گذرا

[گذشته کامل: lâché] [حالت وصفی: lâchant] [فعل کمکی: avoir ]

1 رها کردن ترک کردن

1.Il a lâché ses amis les uns après les autres.

1. او دوستانش را یکی پس از دیگری ترک کرد.
2.J'ai lâché le ballon et il s'est envolé.

2. من بالون را رها کردم و به هوا رفت [پرواز کرد].