[فعل]

se marier

/maʀje/

فعل بی قاعده فعل بازتابی

[گذشته کامل: marié] [حالت وصفی: mariant] [فعل کمکی: être ]

1 ازدواج کردن با هم ازدواج کردن

1.Ils doivent se marier dans trois mois.

1. آنها باید تا سه ماه دیگر با یکدیگر ازدواج کنند.
2.Sois content que notre fils se marie, ma chérie.

2. خوشحال باش که پسرمان ازدواج می کند، عزیزم.