[فعل]

nommer

/nɔme/

فعل گذرا

[گذشته کامل: nommé] [حالت وصفی: nommant] [فعل کمکی: avoir ]

1 منصوب کردن تعیین کردن

1.François Fillon fut nommé Premier Ministre.

1. "فرانسوا فیون" (به عنوان) نخست وزیر منصوب شد.
2.Le comité a nommé un nouveau directeur.

2. کمیته [هیئت] یک مدیر جدید تعیین کرد.