[فعل]

opérer

/ɔpeʀe/

فعل بی قاعده فعل گذرا

[گذشته کامل: opéré] [حالت وصفی: opérant] [فعل کمکی: avoir ]

1 عمل جراحی کردن

1.Le chirurgien opère le malade.

1. جراح بیمار را عمل جراحی کرد.
2.Le docteur veut l'opérer à l'œil la semaine prochaine.

2. دکتر می خواهد هفته‌ی آینده چشم او را عمل جراحی کند.