[فعل]

proférer

/pʀɔfeʀe/
فعل بی قاعده فعل گذرا
[گذشته کامل: proféré] [حالت وصفی: proférant] [فعل کمکی: avoir ]
صرف فعل

1 با صدای بلند گفتن با صدای بلند (چیزی گفتن)

  • 1.Il n'ose proférer un mot.
    1. او جرات نکرد یک کلمه با صدای بلند بگوید.
  • 2.Proférer des injures.
    2. با صدای بلند دشنام دادن.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان