[فعل]

se réconcilier

/ʀekɔ̃silje/

فعل بی قاعده فعل بازتابی

[گذشته کامل: réconcilié] [حالت وصفی: réconciliant] [فعل کمکی: être ]

1 باهم آشتی کردن آشتی کردن

1.Le couple s'est réconcilié après leur querelle.

1. زوج بعد از دعوایشان باهم آشتی کردند.
2.Mes frères se sont réconciliés après leur entrevue.

2. برادرهایم بعد از بحثشان باهم آشتی کردند.