[فعل]

siffler

/sifle/

فعل ناگذر

[گذشته کامل: sifflé] [حالت وصفی: sifflant] [فعل کمکی: avoir ]

1 سوت زدن

1.Charles siffle toujours en rentrant du travail.

1. "شارل" همیشه به هنگام بازگشت از سرکار سوت می‌زند.
2.Je lui ai appris à siffler.

2. من به او سوت زدن را یاد دادم.