[فعل]

surprendre

/syʀpʀɑ̃dʀ/

فعل بی قاعده فعل گذرا

[گذشته کامل: surpris] [حالت وصفی: surprenant] [فعل کمکی: avoir ]

1 شگفت زده کردن غافلگیر کردن

1.Les résultats de la recherche ont surpris les scientifiques.

1. نتایج تحقیق دانشمندان را شگفت زده کرده است.
2.Sa victoire a surpris tout le monde.

2. پیرزوی‌اش همه را شگفت زده کرده است.