[فعل]

usurper

/yzyʀpe/

فعل گذرا

[گذشته کامل: usurpé] [حالت وصفی: usurpant] [فعل کمکی: avoir ]

1 تصاحب کردن غصب کردن، تصرف کردن

1.Il usurpa l'identité de son frère pour retirer de l'argent.

1. او برای بیرون کشیدن پول (از بانک) هویت برادرش را تصاحب کرد.
2.Usurper un pouvoir.

2. تصاحب کردن یک قدرت.