[فعل]

se vanter

/vɑ̃te/

فعل بازتابی

[گذشته کامل: vanté] [حالت وصفی: vantant] [فعل کمکی: être ]

1 خودستایی کردن به خود بالیدن

1.Cet étudiant aime se vanter de ses notes.

1. این دانش‌آموز دوست دارد از نمراتش به خود ببالد.
2.Il n'est pas très humble, il se vante tout le temps.

2. او خیلی فروتن نیست، همیشه خودستایی می‌کند.