[اسم]

alışveriş

/aɫɯʃveɾˈɪʃ/

قابل شمارش

1 خرید داد و ستد، بده بستان

1.Dün, arkadaşlarımla alışverişe gittim.

1. دیروز، با دوستانم به خرید رفتم.
2.Her sezon başında alışveriş yaparım.

2. اول هر فصل خرید می‌کنم.
3.O bir defa bile görmemişti bu adamı. Bir alışverişi yoktu onunla.

3. او یک بار هم این مرد را ندیده بود. بده بستانی با او نداشت.