[اسم]

bülbül

/bølbˈøl/
قابل شمارش

1 بلبل

  • 1.Bahçedeki bülbülü kedi yakalamış.
    1. بلبل باغچه را گربه گرفته است.
تصاویر
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان