[فعل]

fırlamak

/fɯrɫamˈak/
فعل گذرا
صرف فعل

1 [بیرون] پریدن پریدن

  • 1.Çocuk arabanın önüne fırladı.
    1. بچه جلوی ماشین پرید.
  • 2.Zil çalınca öğrenciler dışarı fırladılar.
    2. وقت زنگ [مدرسه] خورد دانش‌آموز‌ها به بیرون پریدند.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان