[فعل]

fırtına kopmak

/fɯrtɯnˈa kɔpmˈak/
فعل گذرا و ناگذر

1 طوفان شدن

  • 1.Biz sahile demir attığımızda, fırtına çoktan kopmuştu.
    1. وقتی ما در ساحل لنگر انداختیم، خیلی وقت بود که طوفان شده بود.

2 دعوا و مرافعه به پا شدن

  • 1.İçeride bir fırtına kopacağı, daha başında belliydi.
    1. از همان ابتدا مشخص بود که داخل (خانه) جنگ و مرافعه به پا خواهد شد.
تصاویر
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان