[فعل]

hayret etmek

/hajrˈɛt ɛtmˈɛc/
فعل گذرا
صرف فعل

1 تعجب کردن حیرت کردن

  • 1.Ablam çalışkan olmasına rağmen sınavdan düşük not alınca hayret ettim.
    1. تعجب کردم که خواهرم علی‌رغم اینکه درس‌خوان است از امتحان نمره پایین گرفت.
  • 2.Öğretmen benim yanıtıma hayret etti.
    2. معلم از جواب من تعجب کرد.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان