[فعل]

ifade etmek

/ifadˈɛ ɛtmˈɛc/
فعل گذرا
صرف فعل

1 بیان کردن گفتن، به زبان آوردن

  • 1.Bana karşı neler hissettiğini ifade etmedi.
    1. احساساتش نسبت به من را بیان نکرد.
  • 2.Bana olan aşkını en temiz hisleriyle ifade etti.
    2. عشقی که به من دارد را با پاک‌ترین احساساتش بیان کرد.
  • 3.Bu kitabın bende hazin bir intiba bıraktığını söylersem yanlış bir ifadede bulunmamış olurum.
    3. اگر بگویم این کتاب در من تاثیر ناراحت‌کننده‌‌ای گذاشته است اشتباه بیان نکرده‌ام.

2 معنا داشتن اهمیت داشتن

  • 1.Bu durum benim için hiçbir şey ifade etmiyor.
    1. این وضعیت برای من هیچ معنایی ندارد.
  • 2.Dostluk benim için çok şey ifade eder.
    2. دوستی برای من خیلی اهمیت دارد.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان