[فعل]

ihraç etmek

/ɪhrˈatʃ ɛtmˈɛc/
فعل گذرا
صرف فعل

1 صادر کردن اخراج کردن، قطع ارتباط کردن

  • 1.. Müdür geçen gün terbitesizlik yapan elemanını işten çıkardı.
    1. مدیر کارمندش که روز گذشته بی ادبی کرده بود را اخراج کرد.
  • 2.Şirketimiz yurt dışına çikolata ihraç ediyor.
    2. شرکتمان به خارج از کشور کاکائو صادر می‌کند.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان