[فعل]

incitmek

/ɪndʒɪtmˈɛc/
فعل گذرا
صرف فعل

1 رنجاندن

مترادف و متضاد üzmek
  • 1.Seni istemeden incittim.
    1. تو را ناخواسته رنجاندم.
  • 2.Tom beni asla incitmek istemezdi.
    2. تام هرگز نمی‌خواست من را برنجاند.

2 آسیب زدن به درد آوردن

  • 1.Elimi ne zaman incittiğimi hiç anlamadım.
    1. اصلا متوجه نشدم کی به دستم آسیب زده‌ام.
  • 2.Sol ayağımı geçen gün biraz incitmiştim.
    2. پای چپم را روز گذشته کمی آسیب زده‌ام.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان