[فعل]

isyan etmek

/ɪsjˈan ɛtmˈɛc/
فعل گذرا
صرف فعل

1 عصیان کردن شورش کردن

  • 1.Onlar hükümete karşı isyan ettiler.
    1. آن‌ها در مقابل حکومت شورش کردند.
  • 2.Polisler sokakta isyen edenleri karakola götürdüler.
    2. پلیس‌ها کسانی که در خیابان شورش کرده بودند را به کلانتری بردند.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان