[فعل]

kırılmak

/kɯɾɯɫmˈak/
فعل گذرا
صرف فعل

1 شکستن

  • 1.Birinci kattan düşünce ayak bileği kırılmış.
    1. وقتی از طبقه اول افتاده، مچ پایش شکسته است.
  • 2.Masadaki bardak düşüp kırıldı.
    2. لیوان روی میز افتاد و شکست.

2 دلخور شدن از کسی دل شکسته شدن

مترادف و متضاد gücenmek
  • 1.Bana kırıldın mı?
    1. از دست من دلخور هستی؟
  • 2.Laflarına çok kırıldım.
    2. خیلی از حرف‌هایت دلخور شدم.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان