[فعل]

kesinleşmek

/cesɪnlɛʃmˈɛc/

فعل گذرا

1 قطعیت پیدا کردن قطعی شدن

1.Mahkemenin kararı kesinleşti.

1. حکم دادگاه قطعیت پیدا کرد.
2.Yıllar öncesinde kesinleşmiş olan bazı şeyler var.

2. چیزهایی هست که سال‌ها پیش قطعیت پیدا کرده است.