[فعل]

mahvetmek

/mahvɛtmˈɛc/
فعل گذرا
صرف فعل

1 نابود کردن

  • 1.Bu felaket hepimizi mahvetti.
    1. این فلاکت همه‌تان را نابود کرد.
  • 2.Onun gününü mahvetmek istemediğim için olayları anlatmadım.
    2. چون نخواستم روز او را خراب کنم اتفاقات را تعریف نکردم.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان