[اسم]

muhabbet

/muhabbˈɛt/
قابل شمارش

1 صحبت

  • 1.Birden bir muhabbet başladı.
    1. ناگهان یک صحبت آغاز شد.

2 محبت

  • 1.Ona karşı hiç muhabbeti yok sanki.
    1. انگار نسبت به او هیچ محبتی ندارد.
تصاویر
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان