[فعل]

tayin etmek

/tajˈɪn ɛtmˈɛc/
فعل گذرا و ناگذر
صرف فعل

1 گماشتن

  • 1.Beni başka bir işe tayin ettiler.
    1. من را به کار جدیدی گماشتند.

2 مشخص کردن

  • 1.Mahkemenin sonucunu son tanığın sözleri tayin etti.
    1. نتیجه دادگاه را حرف‌های آخرین شاهد مشخص کرد.

3 تعیین کردن

  • 1.Bir saat tayin edip buluşalım.
    1. یک ساعت تعیین کنیم و یکدیگر را ملاقات کنیم.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان