1 . انگشت
[اسم]

إِصْبَع

قابل شمارش مذکر
[جمع: أَصَابِع]

1 انگشت

  • 1.هُوَ فَقَدَ إِصْبَعَهُ فِي الكَارِثَة.
    او یک انگشتش را در (این) حادثه از دست داد.
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان