[فعل]

اِعْتَمَدَ

فعل ناگذر

1 اعتماد کردن تکیه کردن

1.إِعْتَمِدْ فِي الحَيَاةِ عَلَى نَفْسِكَ.

در زندگی به خودت تکیه کن.
2.لَقَد اِعْتَمَدْتُ عَلَيْك.

من به تو تکیه کردم.
3.نَحْنُ نَعْرِفُهُ مِنْ أَعْوَام وَ نَعْتَمِدُ جَمِيعاً عَلَيْه.

ما سال‌هاست که او را می‌شناسیم و همه به او اعتماد داریم.