1 . بلاغت
[اسم]

بَلَاغَة

قابل شمارش مونث
[جمع: بلاغَات]

1 بلاغت شیوایی سخن، فصاحت

  • 1.لَدَيَّ مَعْلُومَات فِي عِلْم البَلاغَة.
    من اطلاعاتی در مورد علم بلاغت دارم.
  • 2.نُرِيدُ اليَوم أَنْ نَتَحَدَّثَ عَن بَلاغَة القُرآن.
    امروز می‌خواهیم درمورد فصاحت قرآن صحبت کنیم.
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان