1 . توبه کردن
[فعل]

تَابَ

فعل ناگذر

1 توبه کردن

  • 1.تَابَ الخَاطِئُ إِلَى اللهِ.
    گناهکار نزد خداوند توبه کرد.
  • 2.مَنْ لَمْ يَتُبْ فَأُولئِكَ هُمُ الظّالِمُونَ.
    آن‌ها که توبه نکنند، ظالم و ستمگرند.
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان