[اسم]

der Abbau

/ˈapˌbaʊ̯/

غیرقابل شمارش مذکر

[ملکی: abbau(e)s]

1 تجزیه (از هم) باز کردن، تخریب

مترادف و متضاد aufbau

1.Der Abbau von Steinkohle ist seit dem 9. Jahrhundert in England bekannt

1. تجزیه زغال سنگ از قرن نهم در انگلستان شناخته شده‌بود.
2.Nach dem Abbau wird der Zaun an den neuen Standort gebracht.

2. بعد از تخریب، حصار به جایگاه جدیدی برده می‌شود.