[فعل]

abreisen

/ˈapˌʀaɪ̯zən/

فعل ناگذر

[گذشته: reiste ab] [گذشته: reiste ab] [گذشته کامل: abgereist] [فعل کمکی: haben ]

1 خارج شدن راه افتادن، عزیمت کردن

1.Frau Pauls ist schon gestern abgereist.

1. خانم "پاوولز" دیروز عزیمت کردند.
2.Ich reise morgen früh nach Österreich ab.

2. من فردا زود به سمت اتریش راه می‌افتم.