[فعل]

angreifen

/ˈanˌɡʀaɪ̯fn̩/

فعل بی قاعده فعل گذرا

[گذشته: griff an] [گذشته: griff an] [گذشته کامل: angegriffen] [فعل کمکی: haben ]

1 حمله‌کردن هجوم‌بردن

1.Das Schiff wurde aus der Luft angegriffen.

1. کشتی از هوا مورد حمله قرار گرفت.
2.Die Ritter griffen die Burg an.

2. شوالیه‌ها به قلعه حمله می‌کنند.

مترادف و متضاد anfassen berühren

1.Du darfst hier nichts angreifen.

1. تو اجازه نداری که در اینجا (چیزی را) لمس کنی.
2.wer Pech angreift, besudelt sich.

2. کسی که بدبختی را لمس می‌کند، خود را آلوده می‌کند. (ضرب‌المثل)