[فعل]

anhaben

/ˈanˌhaːbən/

فعل بی قاعده فعل گذرا

[گذشته: hatte an] [گذشته: hatte an] [گذشته کامل: angehabt] [فعل کمکی: haben ]

1 به تن داشتن پوشیدن

1.Er hat immer Jeans und ein Hemd an.

1. او همیشه جین و یک پیراهن می‌پوشد.
2.Gestern hatte Julia ein rotes Kleid an.

2. دیروز "جولیا" یک لباس قرمز به تن داشت.