1 . حل کردن
[فعل]

auflösen

/ˈaʊ̯fˌløːzn̩/
فعل بی قاعده فعل گذرا
[گذشته: löste auf] [گذشته: löste auf] [گذشته کامل: aufgelöst] [فعل کمکی: haben ]
صرف فعل

1 حل کردن

  • 1.Das Pulver muss in Wasser aufgelöst werden.
    1. پودر باید در آب حل بشود.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان