[فعل]

beleidigen

/bəˈlaɪ̯dɪɡn̩/

فعل گذرا

[گذشته: beleidigte] [گذشته: beleidigte] [گذشته کامل: beleidigt] [فعل کمکی: haben ]

1 توهین کردن

1.Ich wollte Sie nicht beleidigen.

1. من نمی خواستم به شما توهین کنم.

تصاویر

کلمات نزدیک

دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان